Ik adem diep in,
sta even stil,
en voel: ik ben hier.
Ik zeg tegen mezelf:
je hoeft niets te bewijzen,
je bent al onderweg,
je mag jezelf leren kennen.
Soms is dat al genoeg.
Wat eerst loodzwaar was,
weegt nu wat minder.
Er komt ruimte,
een beetje licht.
Er is nog werk,
maar ik zie beweging.
Geen haast, geen druk.
Ik leef, ik leer.
Niet alles hoeft vandaag.
Ik blijf ademen,
moment na moment.